De repente sem avisar chegou o canto

Falando do amor que se foi no pranto

De dois entes que se amavam tanto

E de adeus cantava o ébrio que canta

Na plateia as lágrimas jorravam tanto

Que os casais juravam o amor eterno...

E das bocas úmidas clamou os beijos

E de repente se fechou o canto

O ébrio triste chorava tanto

Que emocionado soltei meu pranto

Gritava alto que nos aplausos

Pensava tanto ao ver lágrimas no canto

Que do passado pensei morrer...